Mga Aklat ng Ebanghelyo

Pagkaunawa sa Kidlat ng Silanganan - Dahil ikaw ay isa sa pamilya ng Aking sambahayan, at dahil ikaw ay tapat sa Aking kaharian, marapat lamang na lahat ng iyong gagawin ay umayon sa mga pamantayan na Aking inaatas. Hindi Ko hinihingi sa’yo na maging isang lumilipad na ulap lamang, bagkus ikaw ay maging makislap na niyebe, at nag-aangkin ng sangkap nito at lalo pa ng halaga nito.

Pagkaunawa sa Kidlat ng Silanganan - Kapag nasa rurok na ang Aking mga pahayag at ang Aking paghatol ay malapit na sa katapusan, ito na ang magiging oras kung saan ang lahat ng Aking bayan ay nabubunyag at nagiging ganap.

Pagsaliksik sa Kidlat ng Silanganan - Ngunit ngayon, dahil sa Aking pag-iingat, sa wakas, napagtagumpayan ninyong lahat ang mga paghihirap at nagagalak Akong kasama ninyo; ito ang pagniningning ng Aking karunungan

Mga pagbigkas ng Makapangyarihang Diyos - Ang Kapanahunan ng Kaharian ay, kung iisipin, naiiba mula sa mga panahong nakaraan.

Mga Salita ng na Makapangyarihang Diyos - Ang bawa’t tao sa sangkatauhan ay dapat tumanggap sa pagmamasid ng Aking Espiritu, dapat siyasating mabuti ang kanilang bawa’t salita at gawa, at, higit pa rito, ay dapat tumingin sa Aking nakakamanghang mga gawa.

Kapag kumikidlat mula sa Silangan—na siya ring talagang sandali na nagsisimula Akong magsalita—sa sandaling kumikidlat, ang buong kalangitan ay iniilawan, at ang lahat ng mga bituin ay nagsisimulang mag-ibang-anyo.

Nakatago sa loob ng mga pagpapahayag ng Aking tinig ang ilan sa Aking mga hangarin. Nguni’t walang nalalaman at naiintindihan ang tao tungkol sa mga ito, at patuloy na tumatanggap sa Aking mga salita buhat sa labas at sinusunod ito mula sa labas, nang hindi nakakayang tantuin ang Aking puso o alamin ang Aking kalooban mula sa Aking mga salita.

Sa mga nagdaang kapanahunan, wala pang taong nakapasok sa kaharian at sa gayon ay wala pang nakapagtamasa ng biyaya ng Kapanahunan ng Kaharian, wala pang nakakita sa Hari ng kaharian. Bagama’t sa ilalim ng pagpapalinaw ng Aking Espiritu, maraming tao ang nagpropesiya ng kagandahan ng kaharian, panlabas lamang ang alam nila, hindi ang panloob na kahalagahan nito.

Gayon man, kahit na hindi niya kayang makilala ang sarili niya, kilalang-kilala niya ang lahat ng tao, para bang lahat ng ibang tao ay nakapasa at nakatanggap na ng kanyang pagsang-ayon bago sila gumawa o magsalita ng kahit anupaman, at dahil dito tila nakuha niya ang buong sukat ng lahat ng iba hanggang sa kanilang katayuang pang-kaisipan.

Napakarami Akong gustong sabihin sa tao, napakaraming mga bagay na kailangan Kong sabihin sa kanya. Nguni’t ang mga kakayahan ng tao sa pagtanggap ay kulang na kulang: Hindi niya kayang arukin nang lubos ang Aking mga salita ayon sa Aking ipinagkakaloob, at isang aspeto lamang ang kanyang nauunawaan ngunit nananatiling mangmang sa iba

Umaalingawngaw ang Aking tinig tulad ng kulog na tumatanglaw sa apat na kwandrante at sa buong mundo, at sa kalagitnaan ng kulog at kidlat, pinababagsak ang sangkatauhan. Walang taong kailanman ang nanatiling matatag sa gitna ng kulog at kidlat

Sa isang siklab ng kidlat, ibinubunyag ang bawat hayop sa tunay na anyo nito. Gayundin naman, dahil sa paglilinaw ng Aking liwanag, nabawi na ng sangkatauhan ang kabanalang minsan nilang tinaglay.